De kalkkuil
Martien van Asseldonk
20 december 2014
Deze gegevens
mogen gebruikt worden onder verwijzing naar: Martien van Asseldonk,
www.oudzijtaart.nl
In de dorpsrekeningen van Veghel wordt vanaf 1728 een kalkkuil vermeld.
-
1728-1729:
aen Aert van Heeswijk meester metselaar voor ’t leggen van eenen
gemeents kalckkuijl en ’t graven 2-0-0
-
1750-1751:
aan Willem Verbruggen, timmerman, voor een nieuw decksels op de
gemeentens calckcuijl 3-15-0
-
1759-1760: aan Adriaan van der Eerde, timmerman voor ’t repareeren met
de daar toe geleverde planken aan den gemeentens calck put als
andersints 4-12-0
-
1805: aan de timmerman, reparatie van ’t schoolhuis, gemeentes brug,
kalkkuil, poortjens op het kerkhof
Kalkkuilen werden onder andere gebruikt door leerlooiers. Huiden die
buigzaam moesten worden, werden enige tijd in den kalkkuil met gebluste
kalk gelegd en vervolgens nog met kalk en traan ingesmeerd.
Maar de kalkkuil die in de dorpsrekeningen vermeld wordt, was geen
privé-kuil, maar eigendom van het dorp. Waarschijnlijk werd hier de kalk
bewaard die gebruikt werd voor het onderhoud van de gemeentegebouwen
(kerk, school, pastorie), zoals metselwerk, en het witten van de muren.
Waar de kalkkuil zich bevond is niet bekend, waarschijnlijk op een
afgesloten terrein van de gemeente. De pastorie was verhuurd en op het
schoolterrein speelden veel kinderen, en die houd je liever uit de buurt
van kuilen. De meest voor de hand liggende plaats voor de kalkkuil is
het terrein om de kerk. |