De kalkkuil

Martien van Asseldonk

20 december 2014

Deze gegevens mogen gebruikt worden onder verwijzing naar: Martien van Asseldonk, www.oudzijtaart.nl

 

 

In de dorpsrekeningen van Veghel wordt vanaf 1728 een kalkkuil vermeld.

 

-       1728-1729: aen Aert van Heeswijk meester metselaar voor ’t leggen van eenen gemeents kalckkuijl en ’t graven 2-0-0

-       1750-1751: aan Willem Verbruggen, timmerman, voor een nieuw decksels op de gemeentens calckcuijl 3-15-0

-       1759-1760: aan Adriaan van der Eerde, timmerman voor ’t repareeren met de daar toe geleverde planken aan den gemeentens calck put als andersints 4-12-0

-       1805: aan de timmerman, reparatie van ’t schoolhuis, gemeentes brug, kalkkuil, poortjens op het kerkhof

 

 

Kalkkuilen werden onder andere gebruikt door leerlooiers. Huiden die buigzaam moesten worden, werden enige tijd in den kalkkuil met gebluste kalk gelegd en vervolgens nog met kalk en traan ingesmeerd.

 

Maar de kalkkuil die in de dorpsrekeningen vermeld wordt, was geen privé-kuil, maar eigendom van het dorp. Waarschijnlijk werd hier de kalk bewaard die gebruikt werd voor het onderhoud van de gemeentegebouwen (kerk, school, pastorie), zoals metselwerk, en het witten van de muren.

 

Waar de kalkkuil zich bevond is niet bekend, waarschijnlijk op een afgesloten terrein van de gemeente. De pastorie was verhuurd en op het schoolterrein speelden veel kinderen, en die houd je liever uit de buurt van kuilen. De meest voor de hand liggende plaats voor de kalkkuil is het terrein om de kerk.